|
www.wilawiankipierwszade.fora.pl forum klasy 1d
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Robert Raszewski
Dołączył: 16 Wrz 2010
Posty: 61
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Pon 22:35, 21 Lis 2011 Temat postu: |
|
|
Ma ktoś odp do pytania 10?
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
szymon_mieszkala
Dołączył: 11 Kwi 2011
Posty: 38
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5 Skąd: Babkowice
|
Wysłany: Pon 23:14, 21 Lis 2011 Temat postu: |
|
|
wrzuciłby ktoś z was pytania do części III?
znalazłeś Piotrek?
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Piotr Katański
Dołączył: 16 Wrz 2010
Posty: 382
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 7 razy Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Wto 0:33, 22 Lis 2011 Temat postu: |
|
|
skanowanie w toku...
edit:
[link widoczny dla zalogowanych]
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Piotr Katański dnia Wto 0:35, 22 Lis 2011, w całości zmieniany 1 raz
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
mparzy
Dołączył: 19 Wrz 2010
Posty: 104
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 4 razy Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Wto 0:43, 22 Lis 2011 Temat postu: |
|
|
pytania do 3 czesci:
1. Jaka prawda o ówczesnym świecie wyłania się z przedmowy do dziadów cz. 3?
2. Gdzie dzieje sie akcja prologu, jaka wizja życia (czyją wizję życia przypomina?) i człowieka wyłania sie z tej sceny? W jaki sposób następuje przemiana wewnetrzna bohatera, jaka inna zmiana temu towarzyszy?
3. Gdzie i kiedy rozgrywa się akcja sceny I aktu I, kim są bohaterowie, jakie wartości wyznają?
4. Co zobaczył Jan Sobolewski, gdy zabrano go na przesłuchanie, jaką wymowę ma ta scena?
5. Jaką bajkę opowiada Żegota, dlaczego?
6. Jakie cechy i dążenia wyłaniają sie ze śpiewanej przez niego w obecności innych pieśni?
7. Jaka wizja Konrada wyłania sie z Improwizacji? kim jest (wypisz też, jak nazywa siebie), jaki jest, do kogo się zwraca i czego żąda?
8. Jaka jest wizja kraju wyłania sie z widzenia ks. Piotra, a jaka ze sceny w salonie warszawskim?
9. Kim jest senator, jakim jest człowiekiem?
10. czego symbolem jest uderzenie pioruna? w jakim innym dramacie romantycznym ów grom się pojawia?
11. jakie przypowieści opowiada ks. piotr? Jaka jest ich wymowa?
12. Jaka scena kończy III cz. Dziadów? co przedstawia? kto się pojawia?
13. Jaka wizja Rosji wyłania sie z Ustępu?
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez mparzy dnia Wto 0:46, 22 Lis 2011, w całości zmieniany 1 raz
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
mparzy
Dołączył: 19 Wrz 2010
Posty: 104
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 4 razy Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Wto 0:45, 22 Lis 2011 Temat postu: |
|
|
łe, piotr mnie ubiegł . ok, to jedziemy:
12. Jaka scena kończy III cz. Dziadów? co przedstawia? kto się pojawia?
Scena 9 ("Noc Dziadów") pojawiają się motywy znane z II części "Dziadów", guślarz i kobieta, która również występowała w II części zmierzają do cmentarnej kaplicy. Kobieta jest ubrana w żałobny strój, jej wspomnienia krążą wokół ducha, który po raz pierwszy pojawił się w czasie jej wesela, miał ranę w piersi i wyglądał przerażająco.
Na cmentarzu zaczynają gromadzić się widma. "Trup świeży" to duch Doktora, jego dusza musi znosić straszne męki. Jednak Guślarz z kobietą przyszli tu, by wywołać ducha nieszczęśliwego kochanka. Po długim oczekiwaniu w końcu ukazuje im się jeździec, czyli Kordian, : "Pierś ma zbroczona posoką". [...] To "Narodu nieprzyjaciele wrazili weń miecze aż w duszę" te rany może uleczyć dopiero śmierć. Na czole zaś widnieje mu rana, która zadał sobie sam w czasie mistycznego uniesienia (tj. " Wielkiej Improwizacji") , te ranę może uleczyć tylko Bóg.
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez mparzy dnia Wto 1:21, 22 Lis 2011, w całości zmieniany 2 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
mparzy
Dołączył: 19 Wrz 2010
Posty: 104
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 4 razy Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Wto 1:04, 22 Lis 2011 Temat postu: |
|
|
9. Kim jest senator, jakim jest człowiekiem?
Nowosilcow (Senator) - bohater drugoplanowy; uosobienie zła. Pojawia się w scenie VI i znowu, jak w przypadku poprzednich bohaterów, poznajemy jego życie wewnętrzne poprzez sen. Diabły opanowały duszę Senatora i dręczą go, podsuwając mu najpierw wizję łask, które spadną na niego z rąk cesarza, a potem obraz niełaski. To jest dla Senatora gorsze od mąk piekielnych. Kolejne sceny ukazują go w działaniu. Widzimy, że jest to samowolny tyran, manipulujący ludźmi w poczuciu bezkarności. Okrutny, bezlitosny, obłudny, nawet pochlebców i donosicieli traktuje z pogardą, mimo że korzysta z ich usług. Nie wzrusza go widok zbolałej matki. Z drugiej strony człowiek ten pragnie uchodzić za wytwornego i kulturalnego, mówi po francusku, jest dworny wobec dam, a bywalcy salonów cenią go jako światowca. W rękach takiego obłudnego tyrana znalazła się młodzież polska.
4. Co zobaczył Jan Sobolewski, gdy zabrano go na przesłuchanie, jaką wymowę ma ta scena?
W opowieści Sobolewskiego przejawia się jawna martyrologia młodzieży. Najbardziej drastycznym przykładem męczennictwa i cierpienia młodych ludzi jest śmierć Wasilewskiego i męki 10 letniego chłopca. Martyrologia występuje również w scenie 7 tzw. Salonie Warszawskim, kiedy to Adolf przedstawia dzieje Cichowskiego. Innym miejscem występowania motywu męczeństwa jednostki są sceny 3 i 8. Przedstawiona w niej opowieść o Rolissonie i matce jest dowodem na to, żę nie tylko młodzież cierpiała za sprawą narodową.
13. Obraz Rosji w Ustępie
Adam Mickiewicz przedstawia sytuacje w armii carskiej. Car przygotowując się do porannego przeglądu wojsk zwraca szczególną uwagę na wygląd zewnętrzny, chce się zaprezentować tłumowi, jest to jeszcze jeden przykład jego próżności.
Ludzie w państwie nie cierpieli swojego władcy. Społeczeństwo było wyraźnie podzielone na tych, którzy donosili na innych oraz n tych, którzy woleli nie wchodzić carowi w drogę. Ta pierwsza grupa starała się przypodobać carowi i zachować swój status. Gdy głównymi ulicami miasta często przechadzał się car wraz ze swoim dworem zwykli mieszkańcy Petersburga nie zważając na niskie temperatury wychodzili na ulice, aby pokazać się. Każdy chce coś osiągnąć, pokazać nową suknie czy porę orderów. Nikt nie zważa na mróz, są tak samo próżni jak car, poświęcają uwagę tylko wyglądowi są egoistami. Byli także tacy, którzy w swojej naiwności ze przypodobanie się innym mogło poprawić ich karierę.
5. Bajka Żegoty
Bajka pokazuje nam prawdziwe oblicze natury. Chce on oszukać Boga. Bóg chce ponoć człowieka i rozsypuje garść zboża na ziemie. Adam zmiażdżył rozsypane zboże, ale nie wiedział co z nim zrobić. Szatan zabrał ziarna i zakopał je przed człowiekiem. Jednak ziarna wydały plon i szatan zamiast oszukać Boga, oszukał sam siebie. Ziarna symbolizują młodzież polską, a szatan cara Rosji. Im bardziej stara się on tępić polską młodzież, tym bardziej wzmacnia ją, daje jej bodziec do rozwoju.
11. jakie przypowieści opowiada ks. piotr? Jaka jest ich wymowa?
Przypowieść pierwsza mówi o tym, że każde zło musi zostać ukarane, nawet gdyby było bardzo silne i rządziło przez pewien okres. Jego kres nadejdzie, a klęska będzie jeszcze gorsza. Przypowieść druga jest ostrzeżeniem aby nie dać się zwieść podstępnym wrogom. Należy zawsze patrzeć realnie na swą sytuację.
6.Pieśń Konrada:
W scenie więziennej opisanej w trzeciej części Dziadów Adama Mickiewicza znajdujemy kilka pieśni. Wśród nich jest utwór Konrada nazwany pieśnią zemsty. Autor tego utworu jest jednym z głównych bohaterów trzeciej części ?Dziadów?. Jest to młody mężczyzna zatroskany o los ojczyzny. Wraz z przyjaciółmi został aresztowany. Pieśń zemsty składa się z czterech strof różniących się ilością wersów. Mówiąc o pieśni, podmiot mówiący używa personifikacji. ?Pieśń ma była już w grobie?, ?I jak upiór powstaje krwi głodna?, ?Pieśń mówi?. Występują powtórzenia takie jak: ?krwi żąda?, ?zemsta?. Służą one podkreśleniu uczuć podmiotu mówiącego. Konrad czuje nienawiść do ciemiężycieli narodu polskiego. W pierwszej strofie, bohater mówi o swojej pieśni i o pragnieniu zemsty na wrogach. Mściciel dąży do celu za wszelką cenę.
Jest gotów zerwać ze swoimi dawnymi przekonaniami i zasadami postępowania.
Konrad ożywiając pieśń mówi o swoim celu.
Utwór macharakter pieśni tyrtejskiej wzywającej rodaków do walki z wrogiem.
W trzeciej strofie znajduje się naturalistyczny opis zemsty. Przedstawia on egzekucję wroga konającego przed autorem pieśni i jego sojusznikami. Potwierdzają to słowa ?Ciało jego rozrąbiem toporem?.
W pieśni zemsty odnaleźć można elementy ludowości. W utworze Konrada jest mowa o upiorach rozprawiających się z nieprzyjacielem. Można wyciągnąć wniosek, że Konrad dla spełnienia zemsty pragnienie wyzwolenia dzikości w ludziach. W ten sposób autor pragnie krwawej zemsty związanej z upiorami.
Ostatnia strofa przedstawia potępioną duszę nieprzyjaciela. Konrad pragnie wydusić nieśmiertelność wroga.
Podsumowując stwierdzam, że Konrad na podstawie tej pieśni okazał się wielkim buntownikiem odrzucającym wszelkie zasady i normy postępowania. Jego zemsta, choć w słusznej sprawie jest niezmiernie okrutna. Potwierdzają te słowa opinie współwięźniów Konrada: ?to jest pieśń pogańska?, ?to jest pieśń szatańska?.
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez mparzy dnia Wto 1:05, 22 Lis 2011, w całości zmieniany 1 raz
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
mparzy
Dołączył: 19 Wrz 2010
Posty: 104
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 4 razy Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Wto 1:13, 22 Lis 2011 Temat postu: |
|
|
8. Jaka jest wizja kraju wyłania sie z widzenia ks. Piotra, a jaka ze sceny w salonie warszawskim?
W widzeniu księdza Piotra da się odczytać mesjanistyczną koncepcję, sformułowaną przez Mickiewicza. Widział on Polskę jako Mesjasza narodów, jako kraj, który odkupi świat. Polska porównywana była w niej do Jezusa, tak jak on cierpiała na krzyżu, ale tak jak on miała też zmartwychwstać. Krzyżem Polski były zabory.
Podsumowując, można stwierdzić, iż podstawowymi elementami widzenia są:
- spojrzenie z góry na losy Polaków i Polski oraz porównanie cara do biblijnego Heroda mordującego niewinne dzieci;
- mesjanizm jednostki, którą ks. Piotr nazywa czterdzieści i cztery;
- widzenie procesu nad krajem (na podobieństwo procesu Jezusa);
- krzyż, jaki dźwiga Polaka, to trzy zabory;
- wizja ukrzyżowania Polski, nad którą – tak jak obok konającego Jezusa – stała jego matka – Wolność;
- wniebowstąpienie Polski.
wizja w salonie warszawskim:
ludzie są podzieleni na patriotów i wrogów polskości; patrioci wyrażają zdanie, że Polska pewnego dnia powstanie :
"[...] Nasz naród jest jak lawa
Z wierzchu zimna i twarda, sucha i plugawa
Lecz wewnątrz ognia sto lat nie wyziębi
Plwajmy na tę skorupę i zstąpmy do głębi."
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
mparzy
Dołączył: 19 Wrz 2010
Posty: 104
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 4 razy Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Wto 1:18, 22 Lis 2011 Temat postu: |
|
|
2. Gdzie dzieje sie akcja prologu, jaka wizja życia (czyją wizję życia przypomina?) i człowieka wyłania sie z tej sceny? W jaki sposób następuje przemiana wewnetrzna bohatera, jaka inna zmiana temu towarzyszy?
W III części dramatu uwięziony Gustaw odrzucił ziemską miłość i przybrał nową postawę wobec świata. Stał się wojownikiem o wolność. Symbolem tej przemiany stała się zmiana imienia dokonana na ścianie celi i mianowanie się Konradem. Miłość do kobiety została zastąpiona tu miłością do narodu. Konrad odsunął pragnienia swojego serca na daleki plan, poświęcając się ojczyźnie. Jej wolność i niepodległość stała się dla niego jedynym celem. Takie przeistoczenie jest godne najwyższej pochwały. Człowiek zraniony, zagubiony, prawie umarły, ostatkiem sił ratuje się z przepaści i odnajduje nowy cel w życiu. Zamyka za sobą przeszłość i otwiera serce na przyszłość. Odważnie i godnie walczy o coś, co stało się nowym sensem jego życia.
Konrad to człowiek nie do końca świadomy swych słów i czynów. Jest romantykiem, poetą mającym chore ambicje przewodzić narodowi, wybitną jednostką, świadomą swej wartości i niezwykłości, a zarazem obowiązków, z jakimi się ona wiąże. Przepełnia go pycha i przekonanie o swojej wielkości i wyjątkowości. Zdaje mu się, że stoi przed wielkim wyzwaniem jaki jest uratowanie narodu i wie, że to go przerasta. Jednak dla słusznej sprawy gotowy jest poświęcić życie i wystąpić przeciw Bogu. Mówi mu o swojej miłości do narodu, o żalu i rozczarowaniu, za to, że nic nie robi, żeby pomóc Polakom. Konrad do tego stopnia poddaje się walce, że w czasie polemiki z Bogiem uważa, że mógłby pokierować lepiej światem. Żąda od Pana najwyższej władzy, „rządu dusz”, chce tym samym pomóc swym bliźnim. Konrad wyzywa Boga na pojedynek na serca. Zarzuca mu błędy i brak miłości.
Jak widać, postać Gustawa i jego przemiana łączy się z innymi częściami Dziadów. Następuje to metamorfoza z romantycznego kochanka do romantycznego buntownika, gotowego poświęcić wszystko włączając w to swoje istnienie, by pomóc ukochanej, umęczonej ojczyźnie.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
mparzy
Dołączył: 19 Wrz 2010
Posty: 104
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 4 razy Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Wto 1:20, 22 Lis 2011 Temat postu: |
|
|
7. Jaka wizja Konrada wyłania sie z Improwizacji? kim jest (wypisz też, jak nazywa siebie), jaki jest, do kogo się zwraca i czego żąda?
Monolog Konrada ma miejsce w celi klasztoru bazylianów w Wilnie, zamienionej na wiezienie carskie. Stanowi kwintesencję poety-wieszcza i poezji romantycznej jednocześnie zarysowując kryzys romantycznej koncepcji poezji. Ukazuje sprzeczność: bohater chce się zbratać z narodem, lecz jednocześnie domaga się od Boga władzy jemu równej nad narodem, którą chce użyć dla uszczęśliwienia narodu i człowieka. Jego cechy to "arystokratyzm ducha", samotność, niezrozumienie, poczucie misji. Zawarty jest tu wątek prometejski. W następującym po Improwizacji Widzeniu Księdza Piotra poeta zarysowuje natomiast program mesjanistycznej koncepcji dziejów Polski.
Konrad porównuje się z Bogiem. Zdolność tworzenia uważa za przesłankę by się z nim zmierzyć. Doprowadza go to do bluźnierstwa i (w pojęciu kanonów wiary chrześcijańskiej) grzechu pychy zakończonych klęską. Jednocześnie jest przykładem tragicznego cierpienia poety ubolewającego nad ciężką dolą narodu i ludzi i jego potrzebie ulżenia tej doli. Właśnie ten konflikt wewnętrzny (wewnętrzna i głęboka potrzeba niesienia pomocy zniewolonemu narodowi wobec obojętności boga) jest przykładem idei prometejskiej.
Post został pochwalony 1 raz
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Sobota
Dołączył: 16 Wrz 2010
Posty: 221
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5 Skąd: Piaski
|
Wysłany: Czw 23:06, 24 Lis 2011 Temat postu: |
|
|
Ja z mojej strony, wyrazam wielkie dzieki dla michasia naszego jedynego parzego!
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
|
fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
|