www.wilawiankipierwszade.fora.pl

Martyna Wyzujak · Wysłany: Pon 17:30, 08 Paź 2012 Temat postu: Sprawdzian 9.10.12

Pierwszą część napisze Marta Wink

Na własność państwa przechodziły fabryki zagrożone upadłością (aby nie powiększać bezrobocia), organizowano roboty publiczne. Rządy państw inwestowały przede wszystkim w przemysł związany z wojskiem. Małe firmy często bankrutowały lub były wykupowane przez duże koncerny, które łatwiej przetrzymywały kryzys.
Przedsiębiorcy zdawali sobie sprawę, że nigdy nie należy oceniać sytuacji gospodarczej zbyt optymistycznie i konieczne jest posiadanie rezerw na wypadek trudności.
W 1933 roku objawy recesji ustąpiły. Produkcja zaczęła wzrastać.

4. Związek Radziecki w latach trzydziestych.
W 1927 roku państwo radzieckie zerwało z polityką NEP-u. Stalin ogłosił program przyspieszonego uprzemysłowienia kraju. Polecenia władz centralnych musiały być wykonane bez względu na koszty. Podjęto budowę wielkich elektrowni wodnych, linii kolejowych, kanałów, zakładów przemysłowych. Rozwijał się przemysł ciężki, a zwłaszcza zbrojeniowy. Informację o sukcesach radzieckiej gospodarki były propagowane na świecie przez partie komunistyczne. W sytuacji kiedy gospodarka światowa borykała się z kryzysem, w ZSRR dokonywano ogromnych inwestycji.
Budowy realizowano w trudnych warunkach, płace były niskie, a za zarobione pieniądze trudno było nabyć towar w świecących pustkami sklepach. Wznoszone zakłady pracowały na potrzeby armii, a nie ludności. Brakowało więc chętnych do pracy, zaczęto wykorzystywać pracę przymusową. Kraj pokryła sieć obozów pracy-łagrów, aparat bezpieczeństwa musiał dostarczać tam odpowiedniej liczby więźniów. Przez kraj przetaczały się fale represji. Setki tysięcy ludzi aresztowano pod błachymi pretekstami i osadzono w łagrach zarządzanych przez gołag (organ odpowiedzialny za administrowanie systemem obozów na terenie ZSRR).

Martyna Wyzujak

W łagrach panowało niedożywienie, były trudne warunki i praca ponad siły, dlatego występowała tam duża śmiertelność.
Rozwój przemysłu spowodował wzrost zapotrzebowania na produkty rolne. W 1930 roku rozpoczęto w ZSRR kolektywizację rolnictwa. Zmuszano chłopów, aby łączyli swe gospodarstwa kołchozy, które zostały podporządkowane centralnie planowanej gospodarce. Rolników, którzy się temu sprzeciwiali rozstrzeliwano lub wysyłano do obozów pracy. Chłopi pracowali w kołchozach niechętnie i niedbale nastąpił spadek produkcji żywności, a w niektórych regionach nawet głód. Procesu kolektywizacji jednak nie cofnięto.
Terror NKWD w latach 1937-1938 szczególnie się nasilił. Wykonano ogromną liczbę wyroków śmierci. Represje dotknęły także wielu członków partii komunistycznej oraz oficerów Armii Czerwonej, których masowo rozstrzeliwano i osadzono w obozach pod zarzutami przygotowania spisku lub szpiegostwa.

NAUKA, TECHNIKA I KULTURA DWUDZIESTOLECIA MIĘDZYWOJENNEGO

1. Kultura i sztuka w państwach totalitarnych.
W państwach totalitarnych kontroli władzy podlegały także kultura i sztuka. Prześladowanie przez faszystów i komunistów ludzi o innych poglądach czy narodowości spowodowało, iż wiele wybitnych jednostek musiało szukać schronienia poza granicami swoich ojczyzn. W Niemczech, po dojściu Hitlera do władzy, ludzi "niewygodnych" usuwano z instytucji państwowych, redakcji teatrów i uniwersytetów. Taki los spotkał m.in. Alberta Einsteina, Bertolda Brechta, Tomasza Manna. Sporządzono oficjalne listy zakazanych autorów. Ich dzieł nie wolno było sprzedawać, za ich posiadanie groziły kary więzienia, a wszystkie skonfiskowane pozycje palono na głównych placach niemieckich miast. Ograniczono swobodę twórczą artystów, niekiedy w bardzo drastyczny sposób.

Martyna Wyzujak

W 1937 roku z inicjatywy Josepha Goebbelsa, zorganizowano w Monachium wystawę "Sztuka zdegenerowana", na której zgromadzono potępiane dzieła wszystkich nowoczesnych twórców niemieckich. Po zakończeniu eksponaty miały zostać sprzedane lub spalone.
Albert Speer-główny architekt, wraz z Hitlerem planował przebudowę największych niemieckich miast, tak by odpowiadały estetycznym wymogom III Rzeszy.
Z chwilą objęcia władzy przez Stalina okres swobody twórczej zakończył się, wcześniej w ZSRR sztuka mogła rozwijać się swobodnie. Obowiązującym nurtem stał się tradycjonalizm wykorzystywany do propagowania kultu wodza i rewolucji.
Sowietyzacja życia kulturalnego doprowadziła do prześladowań wielu artystów i pisarzy, doświadczyli ich m.in. Michaił Bułhakow i Aleksander Sołienicyn. Wielu także opuszczało ZSRR, uciekając przed prześladowaniami.
Rzeźba rosyjska i niemiecka nosiła cechy monumentalizmu.
Najbardziej znanymi przykładami takich dzieł są: "Robotnik i kołchożnica" Wiery Muchiny i "Dyskobole" Karla Albikera.
Federico Garcia Lorca-jedna z ofiar reżimu we Francji, był pisarzem, zamordowany przez Falangi.

[Lew Trocki (Lejb Brounstein)-komuniści powinni dążyć do rozprzestrzeniania parlamentarnej rewolucji na cały świat, twórca Armii Czerwonej. Usunięty z kierownictwa partii za krytykowanie Stalina, został zamordowany na jego polecenie.
Józef Stalin (Jósif Dżugoszwili)-studiował w prawosławnym seminarium, wyrzucony za dzialalność w ruchu socjalistycznym. Organizator rewolucji październikowej, współpracownik Lenina, był sekretarzem generalnym Komitetu Centralnego, po śmierci Lenina wyeliminował konkurentów w walce o władzę. Sprawował rządy dyktatorskie, twórca systemu totalitarnego.]

MartaZ

Pierwsza część z mojej częśći ;P

System wersalski
1. Konferencja pokojowa w Paryżu.
Obrady rozpoczęły się w styczniu 1919r. w Paryżu i trwały do 1920r. W konferencji brali udział delegaci z 27 państw oraz nieoficjalne delegacje z narodów nie mających własnych państw. Główne decyzje podejmowała Rada Najwyższa-składała się z szefów rządów: USA, WB, Włoch, Francji i Japonii. Przedstawiciel wycofał się po obradach, a udział Vittorio Orlando(premier Włoch) był niewielki. Konferencja kierowała Rada Trzech czyli: Tomas Wilson(prezydent USA), David Lloyd George(premier WB) i Georges Clemenceau(premier Francji)
Włochy miały zbyt duże roszczenia terytorialne i finansowe na które nie przystała Rada Trzech, więc delegacja Włoch wycofała się z uczestnictwa w obradach. Po zakończeniu konferencji nad realizacją jej postanowień miała czuwać Rada Ambasadorów.
Delegaci często nie mieli pojęcia o podejmowanych decyzjach dlatego często słuchali swoich doradców i ekspertów. Ważne decyzje zapadały często na nieoficjalnych spotkaniach. W istocie delegaci mocarstw kierowali się przede wszystkim interesami swoich narodów. Francja chciała osłabienia Niemiec, aby nie mogły w przyszłości odrodzić swojej potęgi militarnej. Anglia natomiast obawiała się nadmiernego wzrostu znaczenia Francji na kontynencie i nie była zainteresowana osłabieniem Niemiec. Delegaci musieli się też liczyć z opinią publiczną w swoich krajach.
2. System wersalski- wywierał decydujący wpływ na politykę europejską do 1939r. @8 czerwca 1919r. w wersalu podpisano traktat na mocy którego Niemcy:
*utraciły Alzacje i Lotaryngie na rzecz Francji
*utraciły okręgi Eapen i Malmedy na rzecz Belgii
* Wielkopolskę i Pomorze Gdańskie na rzecz Polski, utraciły także Śląsk, Warmię i Mazury(plebiscyty)
*zniesiono powszechny obowiązek służby wojskowej
*mogła istnieć tylko armia zawodowa (do 100tys. żołnierzy)
*zakazano posiadania ciężkiego sprzętu bojowego, lotnictwa i okrętów podwodnych
*musiały zapłacić odszkodowania wojenne w wysokości 132milionów marek w złocie
*przewidziano okupację lewobrzeżnej Nardeni przez 15lat
*zakazano połączenia Austrii i Niemiec.
3. Liga Narodów- powszechna organizacja międzynarodowa, której celem było zapewnienie pokoju i bezpieczeństwa na świecie. Inicjatorem jej powstania był prezydent USA Thomas Wilson. Stany jednak nie przystąpiły do tej organizacji. Siedziba znajdywała się w Genewie, a dominującą pozycje miały WB i Francja.
4.Układy waszyngtońskie.
W 1922r. odbyła się w Waszyngtonie konferencja rozbrojeniowa. Zakończyła się podpisaniem czterech układów, w których mocarstwa określiły swoje obszary wpływów w strefie oceanu Spokojnego. Uznano także niezależność Chin. Układy waszyngtońskie stanowiły uzupełnienie systemu wersalskiego.
5. Funkcjonowanie sytemu wersalskiego.
Jednym z podstawowych założeń było niedopuszczenie do odrodzenia się mocarstwowej pozycji Niemiec. Okazało się to trudne do realizacji. Francja domagała się spłacenia odszkodowania, Niemcy jednak nie wywiązały się z postanowień systemu wersalskiego. Francja postanowiła wkroczyć na terytorium Niemiec jednak społeczeństwo niemieckie stawiła opór.
Rządy Francji i Niemiec pozytywnie zareagowały na propozycję komisji ekspertów, obradującej pod przewodnictwem Charlesa Dawesa(amerykański finansista). Plan Damesa zakładał reparacje i udzielenie kredytów Niemcom na odbudowe gospodarki.
Owen Young- finansista amerykański, przedstawiciel USA na konferencji w Paryżu w 1929r, poświeconej reparacjom wojennym Niemiec.
6.Zmiany na mapie politycznej Europy
Niepodległość uzyskały: Finlandia, Estonia, Łotwa, Litwa i Polska. Monarchia Habsburgów uległa rozpadowi, a na jej gruzach powstały nowe państwa.
Czechosłowacją obejmowała Czechy i Słowację i część ziem ukraińskich, w państwie tym żyły również znaczne mniejszości narodowe.
Z części ziem monarchii Habsburgów oraz Serbii i Czarnogóry powstało Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców. Część ziemi monarchii habsburskiej znajdowała się w granicach Polski, Rumunii oraz Włoch. Znaczne straty terytorialne poniosła także Bułgaria.
W 1937r. Irlandia Południowa ogłosiła się republiką i zerwała związki polityczne z Anglią.
7.Traktaty w Locarno.
W 1925r. odbyła się konferencja w szwajcarskim Locarno. W trakcie konferencji podpisano wiele umów międzynarodowych. Najważniejszy był pakt reński(zagwarantowanie granic miedzy Niemcami a Francją i Belgią), pakt arbitrażowy( miedzy Niemcami, Czechosłowacją i polską o rozstrzygnięciu spraw na drodze pokojowej). Francja zawarła także z Polską i Czechosłowacją dwustronne traktaty gwarancyjne.
Traktaty lokarneńskie oznaczały rozluźnienie sojuszu polsko-francuskiego i osłabienie pozycji Polski na arenie międzynarodowej.
Mustafa Paszo- wybitny dowódca i polityk, stanął na czele powstania, które wybuchło w Turcji w 1920r. Po zakończeniu powstania został prezydentem Turcji.
Artur Balfour- brytyjski minister spraw zagranicznych, zadeklarował poparcie dla idei ruchu syjonistycznego.

Martyna Wyzujak

KRYZYS EUROPEJSKIEGO PARLAMENTU

1. Problem weteranów I wojny światowej.
Po zakończeniu wojny los weteranów stał się poważnym problemem w życiu społecznym. Byli to często ludzie okaleczeni fizycznie i moralnie. Weterani uważali, że za poświęcenie powinni być wyróżnieni, jednak nie stało się tak z powodu kryzysu gospodarki i braku ich kwalifikacji. Zainteresowanie weteranami wykazały partie polityczne (wspierali ruch komunistyczny lub ugrupowania nacjonalistyczne).
Wojna wywołała silną demoralizację życia społecznego. Powszechnym zjawiskiem było tworzenie przy partiach politycznym milicji partyjnych, czyli bojówek. Weterani rozstrzygali spory nie przez dyskusję, lecz przemocą, ulice stały się miejscem walk pomiędzy bojówkami. Partie polityczne toczyły zaciekłe spory w parlamencie, których nie rozumiała opinia publiczna. Zmiany rządów spowodowały słabość władzy wykonawczej. W państwie tym stosowano rządy silnej ręki co zapewniało ład i porządek. Miejsce miała też "ucieczka od wolności" (duża część społeczeństwa nie traktowała własnej wolności jako wartości pozytywnej, lecz jako źródło zła).

2. Faszyzm we Włoszech.
Włochy dołączyły do wojny w 1915 roku i stanęły po stronie ententy, licząc na łatwe zwycięstwo i duże zyski. Wojna przyniosła im.jednak wiele strat i cierpienia. Kraj był zacofany, organizowano tam liczne strajki.
Benito Mussolini-mało znany polityk, który w 1919 roku powołał do życia organizację Włoskie Związki Kombatanckie. Zorganizowane przez niego bojówki tzw. czarne koszule atakowały komunistów. Mussolini związał się z partią socjalistyczną, z której został wykluczony podczas I wojny światowej za propagowanie poglądów nacjonalistycznych. Był znakomitym mówcą i dobrym organizatorem. W jego poglądach było wiele sprzeczności. W 1921 roku powołał do życia Narodową Partię Faszystowską. W 1922 roku podjęto próbę przewrotu-marsz na Rzym.
Wiktor Emanuel III-król Włoch, powierzył Mussoliniemu stanowisko premiera rządu wzamian za wstrzymanie oddziałów faszystów podczas marszu na Rzym.
Gdy Mussolini objął władzę obsadził organy państwa swoimi zwolennikami, rozpoczął on faszyzację kraju.
"Czarne koszule" wykorzystywały bierność policji i terroryzowały przeciwników faszyzmu.
Gianoco Matteotti-przywódca włoskich socjalistów, został zamordowany przez faszystów w 1924 roku. Był znany z ostrych wystąpień przeciwko Mussoliniemu. W 1925 roku faszyści wprowadzili we Włoszech system dyktatorski:
-istniała tylko partia faszystowska (inne zlikwidowano)
-zakazano prowadzenia działalności opozycyjnej
-przeprowadzono masowe aresztowania
-zawieszono swobody demokratyczne (wielu ludzi wtedy emigrawało)
-Mussolini dysponował wtedy nieograniczoną władzą
-zlikwidowano związki zawodowe w zakładachpracy, a na ich miejscu powstały korporacje (grupy zawodowe zrzeszające pracodawców i pracobiorców)
Władze faszystowskie prowadziły politykę modernizacji kraju. Rozwijano przemył, zwłaszcza zbrojeniowy. Powstały linie kolejowe, obiekty sportowe i drogi, osuszano także bagna. Jednym z założen gospodarczych było stworznie we Włoszech autarkii (samowystarczalność gospodarcza). Rozwijano siły zbrojne. Wielu znalazło zatrudnienie w rozbudowanej administracji. Rozbudowano aparat tajnej policji tropił wszelkie przejawy nielojalności. Oskarżonych o działalność opozycyjną zsyłano do obozów koncentracyjnych na Wyspach Liparyjskich.
3. Nazizm w Niemczech
Państwo, które ukszałtowało się w Niemczech po I wjnie światowej, nazwano Republiką Weimarską. Niemcy bardzo dotkliwie odczuły skutki kryzysu gospodarczego, jednak Niemcy nie poczuwali się do odpowiedzialności za wybuch wojny. Poniesioną klęskę militarną przypisywali rewolucji i "żydowskim knowaniom". Własną armię uważali za niezwyciężoną.
Fredrich Ebert-pierwszy prezydent wybrany na Zgromadzeniu Narodowym w Weimarze.
Adolf Hitler-z jego inicjatywy w 1920 roku w Monachium powstała Narodowo-Socjalistyczna Partia Robotniczna (NSDAP). Hitler pomimo austriackiego pochodzenia zaciągnął się do bawarskiej armii. Otrzymał stopień kaprala i dwukrotnie został odznaczony Żelaznym Krzyżem. Po kapitulacji Niemiec w 1919 roku pracował jako instruktor oświatowy w armii, a następnie włączył się w działalność DAP (Niemieckiej Partii Robotniczej, utworzonej w 1919 roku przez Antona Drexlera). Okazał się utalentowanym organizatorem i propagandzistą, co pomogło mu stanąć na czele NSDAP> Program opracowany przez Hitlera miał charakter antysemicki i skrajnie nacjonalistyczny.
w 1923 roku NSDAP podjęła w Monachium próbę puczu (przewrot polityczny, zamach stanu przygotowany przez spiskowców, którzy dążą do przejęcia zwierzchnictwa nad państwem, najczęściej określając ten stan jako przejściowy), która zakończyła się niepowodzeniem. Patia została rozwiązana, a jej przywódcy uwięzieni. Po wyjściu na wolność Hitler powrócił do działalności politycznej. W 1925 roku działalność wznowiły NSDAP i SA (oddziały szturmowe, nazywane "brunatnymi koszulami"). W 1933 roku prezydent Niemiec Paul Hinderburg von Beckendorff mianował Hitlera kanclerzem.
W lutym 1933 roku wybuchł pożar w gmachu parlamentu, oskarżono o to komunistów. Było to pretekstem do wprowadzenia stanu wyjątkowego i zawieszenia praw obywatelskich. Gmach podpalili prawdopodobnie sami naziści. Nastąpiły masowe aresztowania przeciwników politycznych, więzienia były przpełnione, więc zaczęto tworzyć obozy koncentracyjne. W 1934 roku zmarł prezydent, a Hitler połaczył stanowisko kanclerza i prezydenta, ogłosił się wodzem. Swoje państwo nazwał III Rzeszą . Hitler stał się dyktatorem, jego główną podporą było SS )Sztafety Ochronne NSDAP). Na początku była osobistą ochroną Hitlera, a także policji wewnątrzpartyjnej i wywiadu politycznego, później znaczenie SS wzrosło. Esesmanów (członków SS) wybierano według kryteriów rasowych. Byli to ludzie fanatycznie oddani Hitlerowi i przekonani, że stanowią rasę "nadludzi", których nie obowiązują normy moralne.
Gestapo-Tajna Policja Państwowa, budziła powszechną grozę wśród ludzi.
Hitlerjugend-organizacja młodzieżowa w latach 1926-1945. Wychowywano w niej młodzież w duchu rasizmu, szowinizmu i militaryzmu. Na jej czele stał Baldur von Schirach. Wkrótce po dojściu do władzy Hitlera rozpoczęły się prześladowania Żydów. W Norymberdze Adolf Hitler przedstawił projekty ustaw, które miały na celu wykluczenie Żydów i życia społecznego Niemiec (osoby pochodzenia żydowskiego pozbawiono obywatelstwo niemieckiego). Ustawy norymberskie przewidywały surowe kary za ytrzymywanie bliskich kontaktów między Żydami a Niemcami dla obu stron. W nocy z 9 na 10 listopada 1938 roku doszło w Niemczech do wilekiego pogromu Żydów, ponieważ z rąk żydowskich zginął pracownik ambasady niemieckiej. Zniszczono żydowskie sklepy, miejsca kultu religijnego, mieszkania prywatne. Było wile ofiar śmiertelnych. Noc tą nazwano "kryształową nocą". Rządy nazistowskie jawnie złamały postanowienia traktatu wersalskiego, przywracając powszechny obowiązek służby wojskowej i tworząc w 1935 roku Wehrmacht (Siły Zbrojne).
4. Totalitaryzm
Benito Mussolini stwierdził, że celem faszystówjest stworzenie państwa tatalnego. Istotą ustroju totalitarnego jest skrajne podporządkowanie jednostki wszechwładnemu aparatowi władzy. W państwie totalitarnym biurokracja państwowa kontroluje wszystkie dziedziny życia. W latach trzydziestych systemy totalitarne ukształtowały się w ZSRR, Niemczech i Włoszech.
5. Systemy autorytarne w Europie Środkowowschodniej.
W latach 1919-1938 w niemal wszystkich państwach Europy Środkowowschodniej doszło do przewrotów, w wyniku których następowała likwidacja parlamentaryzmu i wprowadzono rządy dyktatorskie. Niekiedy królowie zawieszali swobody demokratyczne i przejmowali bezpośrednie rządy. Tylko w Czechosłowacji istniał system demokracji parlamentarnej. Państwa w tej części kontynentu byłu zacofane. Dużą część społeczeństwa stanowili analfabeci, a parlamentryzm nie miał długiej tradycji. W państwach Europy Środkowowschodniej istniał system rządów autorytarnych. Władzę uprawniał osobisty autorytet dyktatora, był to często charyzmatyczny polityk zasłużony dla kraju. Obywatelom kraju pozostawiono stosunkowo znaczny zakres swobody. Niekiedy zezwalano na działalność partii opozycyjnych, jeśli nie stanowiły realnego zagrożenia dla władz, z przeciwnikami politycznymi rozprawiano się jednak bezwzględnie.

MartaZ

Część 2 z 4 moich części

Wojna domowa w Rosji
1. W 1917r w Rosji miały miejsce dwie rewolucje:
a)ludowa(miała miejsce w marcu) obalono cara Mikołaja II i powstała republika demokratyczna
b)październikowa(miała miejsce w listopadzie) bolszewicy dokonali przewrotu i obalili republikę. Rewolucja październikowa rozpoczęła bardzo krwawą wojnę domowa toczoną w latach 1917-1922. Zginęło wtedy ponad 5 milionów ludzi. Bolszewicy(skrajnie lewicowi socjaldemokraci Rosyjscy czyli komuniści Rosyjscy) powołali nowy rząd z Radą Komisarzy Ludowych, na czele stał Włodzimierz Ulianow(Lenin). Do przywódców bolszewickich zaliczamy: Lejb Bronstein(Lew Trocki), Józef Dżugaszwili(Józef Stalin) Feliks Dzierżyński(był polakiem, stanął na czele policji). Przeciwko władzy sowieckiej, których podczas wojny nazywamy czerwonymi, występowały różne ugrupowania: zwolennicy monarchi, republikanie(biali). Wojan ta zostaje wygrana przez czerwonych, głównie dzięki zastosowaniu komunizmu wojennego(terror)

MartaZ

3 z 4 części

ZSRR za czasów Stalina
Po I wojnie światowej wyodrębniły się partię komunistów. Zbliżone ideałom do rosyjskich bolszewików. Próby zdobycia prze nich władzy droga rewolucji nie powiodły się, Węgierska republika Rad szybko została zlikwidowana przez wojska Rumuńskie, Czeskie i przeciwników. Próba przewrotu komunistycznego w Berlinie skończyły sie niepowodzeniem.
W 1922r. powstało ZSRR. Funkcje państwowe sprawowali tylko członkowie Rosyjskiej Komunistycznej Partii Bolszewików, a później Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii Bolszewików. Istnienie innych partii było zakazane, a prowadzenie działalności opozycyjnej tepione. Przywódcą bolszewików był faktycznym dyktatorem państwa. Podstawą rządów był rozbudowany aparat przymusu.
Feliks Dzierżyński utworzył Ogólnorosyjską Nadzwyczajną Komisję do Walki z Kontrrewolucją i Sabotażem(Czeka), potem zmieniono ją na Zjednoczony Państwowy związek Polityczny(OGPU), a potem Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych(NKWD)- organ policyjny o nieograniczonych uprawnieniach, rozstrzeliwali podejrzanych bez wyroku sądowego, osadzali ich w więzieniach, obozach koncentracyjnych i szpitalach psychicznych.
Rozbudowana sieć donosicieli pozwalała każdą strefę życia społecznego. Wyniszczone wojną państwo musiało odejść od komunizmu. 1921r. powstała Nowa Ekonomiczna Polityka.(NEP):
*istnienie drobnego, prywatnego rzemiosła, handlu i przemysłu, firm z kapitałem zagranicznym,
*chłopi mogą sprzedawać część płodów na wolnym rynku
*polepszyła się sytuacja bytowa, wyodrębniła się grupa zamożnych przedsiębiorców handlowych. Bolszewicy domagali się powrotu ideałów komunistycznej równości.
Rapollo(1922r) układ o nawiązaniu stosunków politycznych i gospodarczych z Niemcami.
W 1934r. ZSRR przystępuję do Ligi Narodów.

MartaZ

Sytuacja gospodarcza i społeczna na świecie w latach 1919-1939
1. Koniunktura gospodarcza w latach 1919-1929.
Po zakończeniu wojny nastąpił spadek produkcji przemysłowej na świecie(z powodu przeniesienia gospodarki z produkcji wojennej na pokojową). Nadwieszą stratę odniosły państwa, które przegrały wojnę(Niemcy, Austria i Węgry). Poważnie nieustabilizowana sytuacja polityczna nie sprzyjała rozwojowi gospodarczemu. W 1922r. kryzys został zażegnany , produkcja zaczęła rosnąć. Odbudowa zniszczeń wojennych i konieczność wymiany zużytych maszyn w zakładach przemysłowych spowodowały wzrost zapotrzebowania na wyroby przemysłowe. Po latach wyrzeczeń ludzie masowo zakupywali dobra konsumpcyjne. Banki chętnie udzielały kredytów na zakupy towarów. Społeczeństwo w państwach uprzemysłowionych zadurzyło się. W 1929r.pojawiły się gospodarcze oznaki stagnacji.
Henry Ford- pionier masowej produkcji samochodowej.
2. Kryzys gospodarczy:
24 października 1929r(czarny czwartek) nastąpił na giełdzie nowojorskiej gwałtowny spadek cen akcji przedsiębiorstw, wywołało to reakcję łańcuchową. Nastąpił kryzys finansowy, banki wstrzymały udzielanie kredytów i zaczęły domagać się zwrotu zaciągniętych długów. Najsilniej kryzys dotknął USA, dotkliwie załamanie odczuły państwa europejskie. Położenie bezrobotnych było tragiczne, ponieważ w większości krajów państwo nie wypłacało zasiłków lub były one minimalne. Kryzys miał poważne konsekwencje także dla rolnictwa. Spadek popytu na żywność oznaczał drastyczne zmniejszenie dochodów rolników. Kiedyś kryzys dotykał tylko pojedynczych państw lecz kryzys, który rozpoczął się w roku 1929, podważył wiarę społeczeństwa w gospodarkę wolnorynkową. Propagowano opinie iż nadszedł kres kapitalizmu, przewidywany przez Karola Marksa.
3. Walka z kryzysem.
Na początku władze państw lekceważyły objawy kryzysu, dopiero długotrwała recesja i narastanie konfliktów społecznych uświadomiły politykom, że konieczna jest interwencja państwa w sferę życia społecznego.
Franklin Roosevelt- objął urząd prezydencki w 1933r. przedstawił koncepcje polityki gospodarczej, nazywaną nowym ładem(New Deal). Była ona opracowana przy współudziale specjalnego zespołu ekspertów, nazywanego „trustem mózgów”. Znaczny wpływ na nowa politykę wywarły poglądy Johna Keynesa(odrzucił dużą cześć teorii ekonomii liberalnej). System poglądów ekonomicznych to keynesizm:
-zawieszono wymienialność waluty amerykańskiej i zakazano wywozu złota z kraju,
-uzyskano rezerwy finansowe, poprzez obniżenie pensji urzędników
-bezrobotni otrzymywali zasiłki
-poprawa koniunktury, wprowadzono roboty publiczne i stosowano interwencjonizm państwowy
-zalesiono nieużytki
-budowano drogi, lotniska, obiekty sportowe,
-wzniesiono elektrownie wodne,
-zagospodarowano rzekę Tennessee,
-od farmerów wykupiono działki, scalono je i oddano do użytku,
Inwestycje dały prace 4 milionom bezrobotnych. Aby podtrzymać ceny artykułów rolnych, wykupiono nadwyżki produktów żywnościowych do magazynów państwowych. Nakłaniano także farmerów do zmniejszenia powierzchni upraw.
Polityka Roosevelta wywołała ostrą krytykę, prezydentowi zarzucono marnowanie środków publicznych, oskarżono go o socjalizm. Jego spotkała się jednak z ogromnym poparciem wyborców, dlatego Franklin Roosevelt był wybrany czterokrotnie na prezydenta USA. Także w Europie podjęto próbę zwalczenia kryzysu.

U mnie to już koniec, teraz zaczyna się notatka Martyny.

MirkaK

thx